Taxi? Taxi? Taxi?
Door: Jeroen en Loes
Blijf op de hoogte en volg Jeroen en Loes
05 April 2015 | Indonesië, Gili Trawangan
Beste trouwe lezers,
Ik heb over het schrijven van dit reisverslag minstens twee keer zolang gedaan dan de vorige keren. Waarom? Omdat we twee versnellingen terug zijn gegaan in de afgelopen week en ik tussendoor af en toe een duik in het zwembad neem...
Maar ik zal bij het begin beginnen. Christchurch, daar stonden we dan om 23.45 uur op het vliegveld terwijl ons vliegtuig pas 7 uur later zou vertrekken. Achteraf waren we blij dat we zo vroeg op het vliegveld waren want er stond ons een onverwachte verrassing te wachten. Toen we namelijk in wilde checken bleek dat we aan moesten kunnen tonen dat we Indonesië binnen 30 dagen zouden verlaten en aangezien wij alleen een enkele vlucht naar Indonesië geboekt hadden werd dat wat lastig... Ik begon hem toen wel even te knijpen omdat ik bang was dat we niet mochten vliegen. We hadden één optie en dat was om snel nog een ticket te boeken van Indonesië naar een ander land binnen die 30 dagen. Dus wij als twee bezetenen gezocht naar goedkope vluchten maar met wat stress en op de grond van een vliegveld valt dat niet mee. Uiteindelijk hebben we twee tickets geboekt naar Singapore maar deze gaan we niet gebruiken. Jammer van de extra kosten maar alles beter dan een hele nieuwe vlucht regelen vanuit Nieuw Zeeland. Dus na wat (geen bloed) zweet en tranen zijn we dan uiteindelijk toch naar Indonesië gevlogen.
Eenmaal in Indonesië wachtte er een warme föhn op ons toen we het vliegtuig uitstapte. Van een graad of 15 naar een gevoelstemperatuur van 40 graden. Nadat we het visum geregeld hadden en onze tassen gevonden hadden werden we buiten het vliegveld opgewacht door een legioen van Indonesische 'taxichauffeurs'. Het leek wel alsof we in een mierennest beland waren. Na zo'n tientallen mannen van ons afgeslagen te hebben besloten we toch maar bij een man in te stappen zonder taxi-meter. Hij zei te weten waar ons hotel was maar die mannen zeggen overal ja op want ze willen natuurlijk geld verdienen. Op weg naar het hostel wist ik niet wat ik zag... Wat een omschakeling van Nieuw Zeeland naar dit land. De scooters vlogen me op de oren en er werd getoeterd alsof hun leven er vanaf hing, wat soms ook zo was. De chauff wist uiteindelijk niet waar ons hotel was dus werden we afgegooid met al onze spullen de Poppies street. Een smal en kei druk straatje met overal kraampjes en verkopende Indonesische mannen. Gelukkig vonden we ons hotel al snel. Na het inchecken heb ik mezelf eerst voor minstens een uur opgesloten op onze kamer. Ik moest echt eventjes bijkomen van deze cultuurshock. Na een frisse douche zijn we lekker gaan eten. Man, man, man... Wat kun je hier lekker eten en het kost geen knoop. Hier kan ik wel aan wennen! De twee dagen in Kuta zijn we dan ook prima doorgekomen met eten, drinken, slapen en op het strand liggen.
Na Kuta zijn we naar Ubud gegaan met een busje. Dat was een spannende rit. We zaten met 8 toeristen en 1 chauffeur in een klein busje. Jeroen en ik moesten voorin zitten en het was allemaal zo krap dat Jeroen bijna bij de chauffeur op schoot zat. Eenmaal in Ubud hadden we ons hotel al snel gevonden. Het is trouwens een hele opgave om hier over het 'trottoir' te lopen zonder te struikelen. Het lijkt alsof je in een level van Donkey Kong mee speelt. We sliepen in een nieuwe kamer met badkamer en terrasje met uitzicht op de rijstvelden. Het voelde als een paradijsje! Het hotel werd gerund door een Indonesische familie die super hun best deden om het ons naar ons zin te maken. In de ochtend een lekker ontbijtje met omelet en vers fruit en elke dag house keeping. De mensen hier zijn super vriendelijk en lief!
De dag daarna zijn we naar het bekende Monkey forest geweest in de stad. Een bos waar zo'n 300 apen vrij rondlopen en proberen eten en drinken van de toeristen te scoren... Gelukkig hadden wij niets bij ons waardoor wij niet belaagd werden door onze harige voorgangers. Die middag hebben we een taxi genomen naar Batubulan, hier vind je (als je heeeeel goed zoekt) de Saraswati Silver Factory waar de Buddha to Buddha sieraden met de hand gemaakt worden. De taxichauffeur wist gelijk dat we Hollanders waren toen ik hem het blaadje met het adres gaf. We hebben een kijkje genomen in de fabriek en daarna heb ik ruim een halfuur m'n ogen uitgekeken in de winkel die erbij zit. De keuze is reuze! Uiteindelijk heb ik een mooie ring gekocht die ter plekke nog op maat gemaakt werd en opnieuw gepolijst werd. Wel heel bizar om eerst te kijken in de armoedige en hete werkplaats waar zo'n 10 mannen sieraden aan het maken waren en vervolgens in een luxe winkel met airco een ring uit te zoeken. Op de terugweg dacht de taxichauffeur nog een extra centje aan ons te verdienen door ons te droppen bij een winkel met schilderijen. Het waren mooie kunstwerken maar om nog 3 maanden met een schilderij rond te lopen zagen we niet zo zitten. Helaas voor de chauff... 10 minuten later probeerde hij ons weer ergens af te zetten maar daar staken we even een stokje voor.
Die avond zijn we na een tropische regenbui gaan eten in een privé restaurant. We hadden de jongen van het restaurant al eerder beloofd om bij hem te gaan eten maar toen wij aankwamen was er verder niemand in het restaurant. Omdat hij zo zijn best voor ons deed vonden we het zielig om alsnog weg te gaan. Het eten was bovendien super lekker dus we hadden geen spijt! Na het eten kwamen we een oud collega van Jeroen tegen met zijn vriendin (half afgesproken) en zijn we lekker biertjes gaan drinken en shisha gaan roken.
Na Ubud stond Padang bay op het programma. Vanuit hier kun je een van de vele boten nemen naar Lombok of de Gili eilanden. In de Lonely Planet lazen we dat je de prijs van de boot nog af kunt dingen maar dat je wel een goede en grote boot moet nemen voor de oversteek. Tja, dat valt niet mee want op elke hoek van de straat staat er wel weer iemand tickets te verkopen en je hebt geen idee wat je boekt en of dat het betrouwbaar is. We hebben dus toen maar ergens op straat 2 tickets gekocht voor de Eka Jaya. Achteraf kreeg ik er een raar onderbuikgevoel bij omdat we die man later niet meer konden vinden bij zijn 'kraam'. Toch werden we die ochtend daarna netjes op tijd opgehaald door 2 mannen op de scooter. Ik had meer een taxi in gedachte maar nee we moesten met al onze spullen (een backpack, een kleine rugzak en een tas met drinken) achter op de scooter. Gelukkig viel dat mee en kwamen we heelhuids aan. De boottocht viel me ook alles mee, we hadden zelfs airconditioning (al kwam daardoor juist de brandstofgeur naar binnen toe). Ze hadden zelfs het lef om het liedje 'tsunami' te draaien! Na een ruim uur varen kwamen we aan op Gili Trawangan, het grootste Gili eiland van Lombok. Voor de niet-kenners een heerlijk bounty eiland met super mooie witte stranden en zo'n licht blauwe zee. Ons resort lag net buiten het drukke centrum maar er rijden hier geen auto's of scooters dus we moesten een stukje lopen. Op de weg naar het resort liepen we door een woonwijk van de plaatselijke bevolking, het gaf mij een beetje het gevoel alsof ik door Afrika liep. Je kan trouwens wel een ritje in een paard en wagen regelen maar dat ziet er zo zielig uit dat ik dat niet over m'n hart kon verkrijgen. We hadden een bungalow gehuurd op een mooi resort met zwembad en we hadden onze eigen buitendouche! Kijk, dit is het echte vakantie gevoel... met een lekker koud biertje in een hangmat onder de palmbomen.
Vandaag hebben we het eiland per fiets verkend en bedacht wat we de komende dagen gaan doen. Dit is echt een fietseiland, heel grappig om te zien. Net nog even de zonsondergang meegepakt vanuit de sunsetbar, proost! We moeten op 28 april het land uit zijn (visa) maar omdat we voor Java en Sumatra maar zo'n twee weken nodig denken te hebben gaan we bedenken wat verder nog mooi is om te doen en te zien want Bali hebben we al gezien. Omdat het hier zo mooi is gaan we nog twee nachten naar Gili Air! Daar blijkt het koraal super te zijn dus daar willen we gaan snorkelen. De rest van de planning hebben we nog niet maar Indonesië heeft 1700 eilanden dus we hoeven ons zeker niet te vervelen.
Wij gaan gauw weer verder want er staat een lekker diner op ons te wachten,
Vrolijk Pasen!
Liefs van Jeroen en Loes
Ik heb over het schrijven van dit reisverslag minstens twee keer zolang gedaan dan de vorige keren. Waarom? Omdat we twee versnellingen terug zijn gegaan in de afgelopen week en ik tussendoor af en toe een duik in het zwembad neem...
Maar ik zal bij het begin beginnen. Christchurch, daar stonden we dan om 23.45 uur op het vliegveld terwijl ons vliegtuig pas 7 uur later zou vertrekken. Achteraf waren we blij dat we zo vroeg op het vliegveld waren want er stond ons een onverwachte verrassing te wachten. Toen we namelijk in wilde checken bleek dat we aan moesten kunnen tonen dat we Indonesië binnen 30 dagen zouden verlaten en aangezien wij alleen een enkele vlucht naar Indonesië geboekt hadden werd dat wat lastig... Ik begon hem toen wel even te knijpen omdat ik bang was dat we niet mochten vliegen. We hadden één optie en dat was om snel nog een ticket te boeken van Indonesië naar een ander land binnen die 30 dagen. Dus wij als twee bezetenen gezocht naar goedkope vluchten maar met wat stress en op de grond van een vliegveld valt dat niet mee. Uiteindelijk hebben we twee tickets geboekt naar Singapore maar deze gaan we niet gebruiken. Jammer van de extra kosten maar alles beter dan een hele nieuwe vlucht regelen vanuit Nieuw Zeeland. Dus na wat (geen bloed) zweet en tranen zijn we dan uiteindelijk toch naar Indonesië gevlogen.
Eenmaal in Indonesië wachtte er een warme föhn op ons toen we het vliegtuig uitstapte. Van een graad of 15 naar een gevoelstemperatuur van 40 graden. Nadat we het visum geregeld hadden en onze tassen gevonden hadden werden we buiten het vliegveld opgewacht door een legioen van Indonesische 'taxichauffeurs'. Het leek wel alsof we in een mierennest beland waren. Na zo'n tientallen mannen van ons afgeslagen te hebben besloten we toch maar bij een man in te stappen zonder taxi-meter. Hij zei te weten waar ons hotel was maar die mannen zeggen overal ja op want ze willen natuurlijk geld verdienen. Op weg naar het hostel wist ik niet wat ik zag... Wat een omschakeling van Nieuw Zeeland naar dit land. De scooters vlogen me op de oren en er werd getoeterd alsof hun leven er vanaf hing, wat soms ook zo was. De chauff wist uiteindelijk niet waar ons hotel was dus werden we afgegooid met al onze spullen de Poppies street. Een smal en kei druk straatje met overal kraampjes en verkopende Indonesische mannen. Gelukkig vonden we ons hotel al snel. Na het inchecken heb ik mezelf eerst voor minstens een uur opgesloten op onze kamer. Ik moest echt eventjes bijkomen van deze cultuurshock. Na een frisse douche zijn we lekker gaan eten. Man, man, man... Wat kun je hier lekker eten en het kost geen knoop. Hier kan ik wel aan wennen! De twee dagen in Kuta zijn we dan ook prima doorgekomen met eten, drinken, slapen en op het strand liggen.
Na Kuta zijn we naar Ubud gegaan met een busje. Dat was een spannende rit. We zaten met 8 toeristen en 1 chauffeur in een klein busje. Jeroen en ik moesten voorin zitten en het was allemaal zo krap dat Jeroen bijna bij de chauffeur op schoot zat. Eenmaal in Ubud hadden we ons hotel al snel gevonden. Het is trouwens een hele opgave om hier over het 'trottoir' te lopen zonder te struikelen. Het lijkt alsof je in een level van Donkey Kong mee speelt. We sliepen in een nieuwe kamer met badkamer en terrasje met uitzicht op de rijstvelden. Het voelde als een paradijsje! Het hotel werd gerund door een Indonesische familie die super hun best deden om het ons naar ons zin te maken. In de ochtend een lekker ontbijtje met omelet en vers fruit en elke dag house keeping. De mensen hier zijn super vriendelijk en lief!
De dag daarna zijn we naar het bekende Monkey forest geweest in de stad. Een bos waar zo'n 300 apen vrij rondlopen en proberen eten en drinken van de toeristen te scoren... Gelukkig hadden wij niets bij ons waardoor wij niet belaagd werden door onze harige voorgangers. Die middag hebben we een taxi genomen naar Batubulan, hier vind je (als je heeeeel goed zoekt) de Saraswati Silver Factory waar de Buddha to Buddha sieraden met de hand gemaakt worden. De taxichauffeur wist gelijk dat we Hollanders waren toen ik hem het blaadje met het adres gaf. We hebben een kijkje genomen in de fabriek en daarna heb ik ruim een halfuur m'n ogen uitgekeken in de winkel die erbij zit. De keuze is reuze! Uiteindelijk heb ik een mooie ring gekocht die ter plekke nog op maat gemaakt werd en opnieuw gepolijst werd. Wel heel bizar om eerst te kijken in de armoedige en hete werkplaats waar zo'n 10 mannen sieraden aan het maken waren en vervolgens in een luxe winkel met airco een ring uit te zoeken. Op de terugweg dacht de taxichauffeur nog een extra centje aan ons te verdienen door ons te droppen bij een winkel met schilderijen. Het waren mooie kunstwerken maar om nog 3 maanden met een schilderij rond te lopen zagen we niet zo zitten. Helaas voor de chauff... 10 minuten later probeerde hij ons weer ergens af te zetten maar daar staken we even een stokje voor.
Die avond zijn we na een tropische regenbui gaan eten in een privé restaurant. We hadden de jongen van het restaurant al eerder beloofd om bij hem te gaan eten maar toen wij aankwamen was er verder niemand in het restaurant. Omdat hij zo zijn best voor ons deed vonden we het zielig om alsnog weg te gaan. Het eten was bovendien super lekker dus we hadden geen spijt! Na het eten kwamen we een oud collega van Jeroen tegen met zijn vriendin (half afgesproken) en zijn we lekker biertjes gaan drinken en shisha gaan roken.
Na Ubud stond Padang bay op het programma. Vanuit hier kun je een van de vele boten nemen naar Lombok of de Gili eilanden. In de Lonely Planet lazen we dat je de prijs van de boot nog af kunt dingen maar dat je wel een goede en grote boot moet nemen voor de oversteek. Tja, dat valt niet mee want op elke hoek van de straat staat er wel weer iemand tickets te verkopen en je hebt geen idee wat je boekt en of dat het betrouwbaar is. We hebben dus toen maar ergens op straat 2 tickets gekocht voor de Eka Jaya. Achteraf kreeg ik er een raar onderbuikgevoel bij omdat we die man later niet meer konden vinden bij zijn 'kraam'. Toch werden we die ochtend daarna netjes op tijd opgehaald door 2 mannen op de scooter. Ik had meer een taxi in gedachte maar nee we moesten met al onze spullen (een backpack, een kleine rugzak en een tas met drinken) achter op de scooter. Gelukkig viel dat mee en kwamen we heelhuids aan. De boottocht viel me ook alles mee, we hadden zelfs airconditioning (al kwam daardoor juist de brandstofgeur naar binnen toe). Ze hadden zelfs het lef om het liedje 'tsunami' te draaien! Na een ruim uur varen kwamen we aan op Gili Trawangan, het grootste Gili eiland van Lombok. Voor de niet-kenners een heerlijk bounty eiland met super mooie witte stranden en zo'n licht blauwe zee. Ons resort lag net buiten het drukke centrum maar er rijden hier geen auto's of scooters dus we moesten een stukje lopen. Op de weg naar het resort liepen we door een woonwijk van de plaatselijke bevolking, het gaf mij een beetje het gevoel alsof ik door Afrika liep. Je kan trouwens wel een ritje in een paard en wagen regelen maar dat ziet er zo zielig uit dat ik dat niet over m'n hart kon verkrijgen. We hadden een bungalow gehuurd op een mooi resort met zwembad en we hadden onze eigen buitendouche! Kijk, dit is het echte vakantie gevoel... met een lekker koud biertje in een hangmat onder de palmbomen.
Vandaag hebben we het eiland per fiets verkend en bedacht wat we de komende dagen gaan doen. Dit is echt een fietseiland, heel grappig om te zien. Net nog even de zonsondergang meegepakt vanuit de sunsetbar, proost! We moeten op 28 april het land uit zijn (visa) maar omdat we voor Java en Sumatra maar zo'n twee weken nodig denken te hebben gaan we bedenken wat verder nog mooi is om te doen en te zien want Bali hebben we al gezien. Omdat het hier zo mooi is gaan we nog twee nachten naar Gili Air! Daar blijkt het koraal super te zijn dus daar willen we gaan snorkelen. De rest van de planning hebben we nog niet maar Indonesië heeft 1700 eilanden dus we hoeven ons zeker niet te vervelen.
Wij gaan gauw weer verder want er staat een lekker diner op ons te wachten,
Vrolijk Pasen!
Liefs van Jeroen en Loes
-
05 April 2015 - 16:45
Sandra:
Hahaha herkenbaar! hoe vaak jins en ik elkaar wel niet vastgegrepen hebben omdat een van de twee weer enorm struikelde! -
05 April 2015 - 17:23
Noortje :
Wat klinkt dit allemaal goed! Beetje jaloers vanuit hier zijn we wel! Geniet er van en bedankt voor het leuke verhaal! Liefs -
05 April 2015 - 19:28
Judith:
Heel herkenbaar haha! Klinkt heerlijk zeg, genieten!
Xx -
05 April 2015 - 20:21
Hanny Janssen-Huijbers:
weer een fantastische verhaal, gelezen tijdens het uitbuiken van onze "paashaas" die Jan heeft bereid.
geweldig en bizar om te lezen wat jullie aan de andere kant van deze bol beleven!!!!! Enjoy! -
06 April 2015 - 06:06
Marjolein:
haha welkom in de warmte! zin om jullie te zien! X -
06 April 2015 - 10:49
Mieke:
Hoi schatjes,
Ik ga het kort houden..
Wat een gaaf verhaal!!!
Have fun op al die mooie eilanden!!
Liefs Mieke
-
06 April 2015 - 12:20
Anneke:
Ha vakantiegangers,
Dat zegt wel wat dat het nog steeds leuk is na zo'n extra vlucht boeken in NZ, maar verder klinkt het nog steeds als ECHT vakantie.
Kus mapa en martijn -
06 April 2015 - 16:47
Matthieu:
Prachtig verhaal weer Loes. Dat van die schilderijen is niet eens zo'n gek idee he. De oude van Jeroen hangen nu boven ons bed -
07 April 2015 - 07:07
Saskia:
Wat een leuk reisverslag heb je weer op papier gekregen, echt een genot om te lezen. Laat staan om het real life mee te maken.....Geniet er nog van samen!!
-
07 April 2015 - 19:53
Joke En Ed:
Hoi Loes en Jeroen,
het blijft leuk om over jullie belevenissen te lezen.
Veel plezier en sterkte met het kiezen uit al die eilanden.
Joke en Ed -
10 April 2015 - 13:04
Caroline:
Lekker genieten daar in de warmte.
Klinkt allemaal gaaf!!!!
Liefs Caroline -
16 April 2015 - 23:29
Esther:
Wow!! Indonesië klint top! Leuk om straks daar ook te zijn, jammer genoeg niet tegelijk... Ik zie nu pas dit verhaal man. Ik dacht al wat lang geleden dat ze wat gepost hebben. Maar deze heb ik dus gemist! Jullie zijn ultiem aan het genieten zie ik wel. Toppie hoor, ga zo door! Dikke kus uit Breda
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
