Feeling hot, hot, hot!

Lieve allemaal,

Daar zijn we weer met een kersvers verhaal vanuit het mooie Azië. Ik raad iedereen nogmaals aan om een ticket naar Azië te boeken wanneer je nog niet bedacht hebt waar je de komende zomer naar toe wil gaan. En nee, ik krijg geen commissie doordat ik dit zeg maar ik ben gewoon fan! 

We vervolgde onze reis in de Cameron highlands in het midden van Maleisië, een groen en koel gebied. Omdat het hier een stuk koeler is dan andere gebieden biedt het mogelijkheden om onder andere thee en aardbeien te verbouwen. Om zeker niks te missen hebben we een trip gemaakt naar de hoogtepunten van de Cameron highlands. Als eerste zijn we naar een butterfly farm geweest waar je allerlei dieren uit de streek kon zien. Van wandelende takken tot slangen en van vlinders tot schorpioenen. Daarna stond het bijen-farm op het programma. Wij dachten daar MOETEN we bij zijn maar uiteindelijk was het niet zo bij-zonder. Vervolgens zijn we bij een gigantische theeplantage gaan kijken. Een heel groot gebied met theeplanten die tegen de bergen op groeien. Een super mooi uitzicht! De fabriek produceert per dag 5,5 miljoen kopjes thee maar alleen in Maleisië worden er elke dag 8 miljoen kopjes thee gedronken. Er zijn dan ook 3 van zulke grote plantages in de Cameron highlands. Uiteraard hebben we thee geproefd uit dit gebied. Echt lekker was het niet want ze maken de thee (en koffie) zo super zoet dat je na 3 slokken wel stopt met drinken omdat je bang bent dat anders je tanden uit je mond vallen. Als laatste zijn we naar een aardbeienkwekerij gaan kijken. Weer heel anders dan in Nederland en we mochten zelf aardbeien gaan plukken met een mandje. Lekker! 

Verder hebben we Indisch gegeten op straat. We waren benieuwd hoe dat zou zijn dus wilde we dat eens gaan proeven. We kregen een groot bord met rijst, naan-brood, 3 sausjes en een halve gemarineerde kip. Ik moet er echt aan wennen dat de hele kippen hier nog aan haken hangen terwijl je zelf aan het genieten bent van je avondmaal. De keukens zijn allemaal open wat ook niet altijd bevorderlijk is voor je eetlust maar eerlijk is eerlijk het is lekker eten en het kost je bijna niks. Het hoogtepunt was wel de frikadel speciaal onder het genot van muziek van Jan Smit in het Holland café.

Op weg naar ons hotel naast de airport spraken we met onze taxichauffeur. Het was een man uit India die fan bleek te zijn van Bollywood films en hij kende dus gewoon de film waar ik laatst over schreef. Blijkbaar was het dus best wel bekend... stiekem kregen we toen wel echt spijt! Wat een gemiste kans...

En inmiddels zijn we in Vietnam beland. De eerste indruk is erg goed. De mensen zijn super vriendelijk, het eten is lekker en de biertjes zijn spotgoedkoop (35 cent voor 0,5 liter op het terras) en nog steeds hebben ze happy hours! We zijn geland in de hoofdstad Hanoi, waar we na een kleine vertraging pas ons visum kregen omdat we geen dollars bij ons hadden. Buiten het vliegveld stond iemand van het hotel ons al op te wachten, ideaal. Het leek wel vakantie! In Hanoi hebben we in een super de luxe hotel geslapen met een gigantisch groot bed. Hanoi is een gezellige stad met leuke straatjes in het oude centrum waar je restaurantjes en cafés vindt. Het grappige is dat ze hier allemaal kleine stoeltjes en tafeltjes hebben. Je weet wel zo'n plastic stoeltje die je als kind ook had en wat dus betekend dat je met je knieën in je nek zit (vooral Jeroen). Op straat verkopen vrouwen van alles vanuit twee manden die ze meenemen met een stok ertussen op hun nek. Af en toe rijdt er een brommer voorbij met een grote luidspreker erop. Er wordt dan van alles aangeboden (geen idee wat) maar het is hilarisch om te zien en te horen. Een andere hype in Vietnam is de kapper. Overal in de stad zie je openlucht kapsalons; ze hangen een spiegel aan de boom en zetten een stoel neer en klaar, knippen zonder afspraak (en zonder mooi resultaat!?). 

Je ziet verschillende Franse bakkertjes en Franse namen terug komen in Hanoi omdat Vietnam een Franse kolonie geweest is. Onze eerste middag zijn we gaan eten in een klein restaurantje (dat is eigenlijk al teveel gezegd) waar alleen maar slakken op de posters stonden, dat was een spannende keuze hè... We hadden daar wat besteld maar wat wisten we niet precies. Vanuit je tafeltje kijk je zo de keuken in maar beter kijk je daar niet te lang naar want dat is niet best. Je vlees of vis wordt uit een plastic tas gehaald die in een oude ijskast ligt en je bord wordt schoon gemaakt in een emmer met water. Gek genoeg is het eten altijd erg lekker en krijg je achteraf (meestal) geen buikpijn. Het andere tafeltje in het restaurant was bezet door wat oudere Vietnamese mannen die al vroeg in de middag aardig wat biertjes achterover hadden geslagen. Een man vertelde ons dat je beter elke dag veel bier kan drinken dan sterke drank... Tja, geef hem eens ongelijk.

Natuurlijk zijn we die avond weer lekker uit gaan eten, het begint bijna te vervelen. Na ons diner was het tijd voor een lekker biertje. Barretjes genoeg dus dat komt goed uit! We zaten net lekker toen rond 23.30 uur de politie langs kwam. Opeens stond iedereen op en werden alle stoeltjes en tafeltjes weggehaald. Achteraf hoorde we dat dit de regel is dat het rond 23.30 uur rustig moet zijn op straat en dat restaurantjes dan moeten sluiten. Alleen in de clubs kun je dan nog door drinken. 

Vanuit Hanoi hebben we een trip geboekt naar Halongbay waarbij we 2 dagen zouden gaan varen door de baai en op de boot zouden overnachten. Met een busje werden we naar Halongbay gebracht waar we direct naar onze cruiser gebracht werden. Het gezelschap was divers; 12 Hongkongers, 2 Nederlanders, 2 Peruanen, 2 Kiwi's en 1 Franse en 1 Duitse Belg. De boot was super mooi met een grote zaal met gedekte tafels en een buitendek waar je lekker kon zitten of languit kon op een van de strandbedden. We hadden onze eigen cabin/hut met een badkamer inclusief regendouche! Na een heerlijke lunch welke vers gekookt werd op de boot zijn we gaan kajakken door de baai van Halong. Daarna hebben we de caves bezocht waar je van het uitzicht kunt genieten wat je vindt op Google. Het is super mooi om te zien maar het is dan ook niet voor niets een van de 7 wereldwonderen. Terug op de boot was het tijd om samen te proosten met rode wijn en lekker gaan te eten. Het personeel spreekt wel Engels maar hun uitspraak is soms zo slecht dat je niet precies verstaat wat ze zeggen. Wanneer we dan vroegen wat we voorgeschoteld kregen dan was het maar de vraag of dat we pork, frog of dog te eten kregen. Ik hoop op het eerste! Daarna volgde een gezellige avond met z'n allen onder het genot van biertjes en karaoke nummertjes. Vooral de Hongkongers gingen hier volledig in op. Ook het personeel van de boot was super vriendelijk en deden echt hun best om het ons naar ons zin te maken. De volgende ochtend zijn we na ons ontbijt naar een pearl farm geweest. Hier kon je zien hoe parels groeien en hoe dat in z'n werk gaat. Uiteindelijk is maar 3% van alle parels goed genoeg voor de verkoop dus dan snap je wel waarom ze zo duur zijn. Ik heb het hier maar gelaten om een souvernirtje te kopen. Terug op de boot hebben we geleerd hoe je Vietnamese loempia's maakt. Ze lijken helemaal niet op de loempia's die wij kennen maar ze zijn wel lekker! Stel ik vind geen werk wanneer ik terug kom dan kan ik altijd nog loempia's gaan vouwen... Na een vroege lunch zijn we per busje weer terug gebracht naar Hanoi. We hadden onze backpacks achter gelaten in ons hotel en zouden daar nog een nachtje slapen. We werden hartelijk onthaald bij terugkomst en kregen zelfs een cadeautje omdat we 3 nachten bleven slapen in het hotel. Aan het backpacken is sinds dat we in Vietnam zijn wel een beetje een einde gekomen want zodra je aan komt bij een hotel komen ze naar buiten rennen om je tas voor je te dragen. Je hoort mij niet klagen want die tas wordt alleen maar zwaarder...

Met de nachtbus zijn we naar Hue gereden, onze volgende bestemming. Voor mij was dit de eerste nachtbus ooit dus ik was erg benieuwd (ik hoor je lachen Marjolein...)! Het kwam erop neer dat we 15 uur zouden rijden over ruim 750 kilometer. Jeroen en ik kregen een plekje helemaal achterin de bus waar je alleen kon liggen omdat het plafond te laag was. Er waren drie plaatsen gemaakt ter grote van een tweepersoonsbed. Erg krap dus en er lag heel de nacht een zwetende kale man naast ons. Weer een hele ervaring rijker! 

Hue is een stuk relaxer dan Hanoi; minder brommers en minder straatverkoopsters. Toch is er van alles te beleven en zijn we zelfs in een of andere bar beland om de macerena te dansen. 

Omdat Vietnam zo leuk is blijven we voorlopig nog. We zijn net aangekomen in Hoi an. Even spannend was dat nog wel want ze verkopen hier meer tickets voor de bus dan dat ze zitplaatsen hebben in de bus maar we zijn er! We blijven hier 3 nachten en we hebben ons een hotel met zwembad gegund dus dat komt goed. Voor hierna hebben we nog geen plan maar dat komt nog wel. Het is hier een graad of 40 dus het is veel te heet om ons zorgen te maken. We houden jullie op de hoogte natuurlijk! 

Zijn jullie al een beetje bruin?

Houdoe